Την υπουργική απόφαση που θα κρίνει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του και συνεπώς την επιτυχία ή μη του μέτρου του net metering περιμένει εναγωνίως η αγορά των φωτοβολταϊκών καθώς και των οικιακών ανεμογεννητριών. Η Επιτροπή που έχει συστήσει το ΥΠΕΚΑ, αποκλειστικά με θεσμικούς – υπηρεσιακούς συμμετέχοντες, έχει συνεδριάσει μέχρι σήμερα μια - δύο φορές και στην ουσία δεν έχει προχωρήσει πέρα από την πρώτη καταγραφή των θεμάτων που πρέπει να εξεταστούν. Στην καλύτερη περίπτωση, όπως παρατηρούν παράγοντες που γνωρίζουν τις διαδικασίες, δεν φαίνεται πιθανή η υπογραφή της απόφασης νωρίτερα από ένα δίμηνο.
Από το τι θα περιλαμβάνει η Υπουργική Απόφαση θα εξαρτηθεί στην πραγματικότητα εάν θα είναι ελκυστική η αυτοπαραγωγή ρεύματος από οικιακούς καταναλωτές και επαγγελματίες και συνεπώς εάν θα επιβιώσει ο κλάδος των οικιακών ΑΠΕ που σήμερα είναι απολύτως νεκρός με ότι αυτό συνεπάγεται για τις χιλιάδες επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας που εξασφάλιζαν.
Ο υφυπουργός ΠΕΚΑ έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο μελλοντικής ρύθμισης με την οποία ο συμψηφισμός και η λογιστική εκκαθάριση θα γίνεται σε ετήσια βάση και όχι ανά κύκλο καταμέτρησης, κάτι που αποτελεί και πάγια θέση της αγοράς. Αυτή είναι άλλωστε και η κυρίαρχη τακτική διεθνώς. Ανεξάρτητα πάντως από το κρίσιμο αυτό ζήτημα (που έχει σημασία για τη βιωσιμότητα των σχετικών επενδύσεων, αφού ο ετήσιος συμψηφισμός τις καθιστά πιο ελκυστικές), σύμφωνα με τον ΣΕΦ υπάρχουν μια σειρά από κρίσιμα θέματα που πρέπει να απαντηθούν:
1. Πόσοι μετρητές;
Το net-metering βασίζεται στη λογική του ενός αμφίδρομου μετρητή, ώστε η διαδικασία να είναι απλή και φθηνή. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι χρειάζονται δύο μετρητές ώστε να καταγράφεται επακριβώς η παραγόμενη πράσινη ενέργεια. Σήμερα όμως υπάρχουν εγκατεστημένα στην Ελλάδα περίπου 55.000 φωτοβολταϊκά συστήματα κάθε μεγέθους διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, υπάρχει καταγεγραμμένη η ενεργειακή αποδοτικότητά τους και είναι εξαιρετικά εύκολο να υπολογιστεί με μεγάλη ακρίβεια η παραγόμενη πράσινη ενέργεια, χωρίς να επωμιστεί ο καταναλωτής ένα επιπλέον κόστος για τον δεύτερο μετρητή.
2. Το κόστος της διασύνδεσης
Για να έχει νόημα η εφαρμογή του net-metering για τον αυτοπαραγωγό καταναλωτή, θα πρέπει να μειωθεί το συνολικό επενδυτικό κόστος κυρίως μέσω της μείωσης του κόστους σύνδεσης, ώστε να προσαρμοστεί στο πραγματικό κόστος και τα διεθνή δεδομένα. Χαρακτηριστικά, το κόστος σύνδεσης ενός οικιακού συστήματος στην Ελλάδα είναι σήμερα 800-1.000 € πλέον ΦΠΑ, όταν το αντίστοιχο κόστος στη Γερμανία είναι της τάξης των 150 €, ενώ στην Κύπρο ορίστηκε πρόσφατα στα 250 € (αντικατοπτρίζει το κόστος διαχείρισης της αίτησης, το κόστος του μετρητή, του ελέγχου και της σύνδεσης της εγκατάστασης). Σε περίπτωση μάλιστα που η αίτηση σύνδεσης δεν προχωρήσει, οι σχετικές ρυθμίσεις στην Κύπρο προβλέπουν ότι επιστρέφεται το ποσό των 200 € πλέον ΦΠΑ εντός είκοσι εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία απόρριψης.
3. Τι θα περιλαμβάνει ο συμψηφισμός;
Η χρέωση του καταναλωτή θα πρέπει να γίνεται μόνο για την τυχόν περίσσεια ενέργειας την οποία καταναλώνει από το δίκτυο στη διάρκεια μιας μετρητικής περιόδου, ενώ ο συμψηφισμός θα πρέπει να αφορά και στους φόρους και τα τέλη που υπολογίζονται επί της κατανάλωσης ενέργειας (π.χ. τέλη χρήσης δικτύου, συστήματος κ.λπ.). Σε διαφορετική περίπτωση, ακυρώνεται στην πράξη το πλεονέκτημα του net-metering, αφού οι σχετικές επενδύσεις καθίστανται μη βιώσιμες και άρα μη ελκυστικές για τους ενδιαφερόμενους καταναλωτές.
Επιπλέον ρυθμίσεις
Για τη βέλτιστη εφαρμογή του net-metering, σύμφωνα με τον ΣΕΦ, θα πρέπει να ρυθμιστούν επίσης τα εξής:
- Να δοθεί η δυνατότητα πίστωσης της ενέργειας που παράγει ένα σύστημα σε περισσότερους από ένα μετρητές κατανάλωσης (η τακτική αυτή είναι γνωστή ως “εικονικό net-metering”).
- Να δοθεί η δυνατότητα πίστωσης της ενέργειας σε ένα ή περισσότερους μετρητές κατανάλωσης που βρίσκονται σε διαφορετική θέση από το σύστημα. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα χρήσης του μέτρου σε καταναλωτές που δεν διαθέτουν τον κατάλληλο χώρο για την εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού συστήματος.
- Να επιτρέπεται η εγκατάσταση συστημάτων με δικαίωμα χρήσης (π.χ. από μισθωτές με τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη). Ένα τέτοιο μέτρο θα ωφελήσει, μεταξύ άλλων και την προώθηση της Χρηματοδότησης από Τρίτους (ΧΑΤ), ένα χρηματοδοτικό εργαλείο ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις εφαρμογών από φορείς του Δημοσίου είτε από συνεταιριστικά σχήματα.
- Να επιτρέπεται στο ίδιο κτίριο η συνύπαρξη συστημάτων από διαφορετικά Προγράμματα (“Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών σε Κτιριακές Εγκαταστάσεις” στο οποίο εργαλείο ενίσχυσης είναι οι εγγυημένες ταρίφες [feed-in-tariff] και net-metering).
- O περιορισμός να αφορά ένα σύστημα ανά παροχή κατανάλωσης και όχι ανά κτίριο.
- Να επιτρέπεται η παραχώρηση κοινόχρηστων χώρων για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών από τους έχοντες το δικαίωμα χρήσης.
- Οι πιστώσεις εκπομπών άνθρακα (carbon credits) ανήκουν θεωρητικά στον κύριο του συστήματος. Οι πιστώσεις αυτές θα μπορούσαν να μεταβιβαστούν στον Διαχειριστή ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες δικτύου που παρέχει, υποκαθιστώντας άλλες τυχόν χρεώσεις
(energypress.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου