Στη χώρα μας μπορούν να εγκατασταθούν 4 GW επιπλέον φωτοβολταϊκών μέχρι το 2030, και αυτό όχι μόνο δεν θα επιβαρύνει τον καταναλωτή, αφού το ΕΤΜΕΑΡ δεν θα χρειαστεί να αυξηθεί, αλλά και θα μειώσει το κόστος παραγωγής ρεύματος, αφού η Οριακή Τιμή Συστήματος θα μειωθεί.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μελέτης που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Συνδέσμου Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, η οποία εξετάζει την επίδραση της περαιτέρω διείσδυσης των φωτοβολταϊκών στη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, για διάφορα σενάρια όσον αφορά την εξέλιξη της ζήτησης του ρεύματος από το 2015 έως το 2030.
Ωστόσο για να συμβεί αυτό, για να εγκατασταθούν δηλαδή 4 GW φωτοβολταϊκών, γεγονός που, μεταξύ άλλων, θα διασώσει χιλιάδες θέσεις εργασίας στον κλάδο, θα πρέπει να υπάρξουν τουλάχιστον δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, να παραμείνει και για το 2015 η τιμή απορρόφησης της παραγόμενης ενέργειας για τα μεγάλα φωτοβολταϊκά στα επίπεδα των 90 €/MWh, και από το 2016 να υπάρχει ετήσια απομείωση 1,5%, εφόσον επιτυγχάνονται οι στόχοι. Δεύτερον, να υλοποιηθεί άμεσα το μέτρο της αυτοπαραγωγής (net-metering) για οικιακές και επαγγελματικές εγκαταστάσεις, χωρίς περιορισμούς ισχύος, μέτρο που δεν επηρεάζει καθόλου την τιμή του ρεύματος για τους καταναλωτές, αφού η ενέργεια που περισσεύει από τους αυτοπαραγωγούς διοχετεύεται στο σύστημα δωρεάν.
Ειδικά για την τιμή απορρόφησης της ενέργειας των μεγάλων φ/β για το 2015, στα βασικά επιχειρήματα του συνδέσμου περιλαμβάνεται το γεγονός ότι, εάν εφαρμοστεί η μεθοδολογία που προβλέπει ο νόμος, η αποζημίωση των φωτοβολταϊκών θα φτάσει στα 59,40 ευρώ ανά μεγαβατώρα, τιμή που είναι μικρότερη ακόμη και από το κόστος παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη (59,93 ευρώ ανά μεγαβατώρα με βάση τα στοιχεία της ΔΕΗ). Και φυσικά δεν πρόκειται να βρεθεί επενδυτής που θα εγκαταστήσει φωτοβολταϊκό πάρκο σε αυτή την τιμή, όταν το ρεύμα από αιολικά αμείβεται με 105 ευρώ ανά μεγαβατώρα, από μικρά υδροηλεκτρικά με 100 ευρώ και από φυσικό αέριο επίσης με 100 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Αντίθετα, σύμφωνα με τα στελέχη του ΣΕΦ, εάν υιοθετηθεί η πρόταση του Συνδέσμου εκτιμάται ότι, προϊόντος του χρόνου, θα γίνουν έργα, καθώς θα μειωθεί περαιτέρω το κόστος του εξοπλισμού, ενώ αναμένεται να αρθούν και οι δασμολογικές επιβαρύνσεις των κινέζικων πάνελς. Βεβαίως τα έργα αυτά θα υλοποιούνται πλέον από μεγάλες εταιρείες και θα είναι τα ίδια πολύ μεγάλα (δεκάδες Μεγαβάτ) ώστε να επιτυγχάνονται οικονομίες κλίμακας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ΣΕΦ παρουσίασε τη μελέτη και τις προτάσεις του σε όλους τους φορείς που συμμετέχουν στην Επιτροπή Ενεργειακού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ που θα πρέπει να δώσει το πόρισμά της τις επόμενες εβδομάδες, αλλά και στον γενικό γραμματέα του Υπουργείου κ. Μαθιουδάκη.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Η μελέτη εξέτασε ένα συντηρητικό σενάριο διείσδυσης των ΑΠΕ ως το 2030, προσαρμοσμένο στη σημερινή ελληνική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα, που καθορίζεται από την οικονομική ύφεση, τον περιορισμό των κινήτρων για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, τη συντηρητική στροφή σε θέματα μείωσης εκπομπών και την χρηματοπιστωτική ασφυξία.
Με αυτά τα δεδομένα και τις συνακόλουθες πολιτικές, οδηγούμαστε στη μη επίτευξη των στόχων που είχαν τεθεί το 2010 για τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας (τουλάχιστον 40% το 2020). Αντ’ αυτού, στις βασικές εκδοχές του σεναρίου που εξετάστηκαν επιτυγχάνεται μερίδιο ΑΠΕ περί το 35% το 2020 και 45% το 2030.
Σημειώνεται ότι, για το 2030, ο τελευταίος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός (2012) προέβλεπε συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγεται από ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας σε ποσοστό 55%-65%.
Από τη μελέτη προκύπτει ότι, χωρίς την ανάπτυξη νέων φωτοβολταϊκών, η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) αυξάνεται κατά 10€/MWh έως το 2030. Αντίθετα, με την προσθήκη 4 γιγαβάτ (GWp) νέων φωτοβολταϊκών, η ΟΤΣ συγκρατείται στα επίπεδα του 2017 (έτος εφαρμογής του target model για τη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας). Για να συμβεί βέβαια αυτό στην πράξη, θα πρέπει να είναι εφικτές και βιώσιμες οι νέες επενδύσεις φωτοβολταϊκών.
Με την ισχύουσα νομοθεσία όμως (αποζημίωση = 1,1*ΟΤΣ), έχουμε εξωπραγματικά χαμηλές αποζημιώσεις (της τάξης των 60-65 €/MWh) και, συνεπώς, μηδενική ανάπτυξη. Έτσι, η μελέτη εξέτασε και πιο ρεαλιστικά σενάρια, στα οποία η αποζημίωση των μεγάλων φωτοβολταϊκών ακολουθεί μια γραμμική ετήσια μείωση από 90 €/MWh για το έτος 2015 σε 70 €/MWh για το έτος 2030, και τα μικρομεσαία συστήματα υποστηρίζονται αποκλειστικά μέσω του net-metering.
Τα σενάρια αυτά, επιβαρύνουν το ΕΤΜΕΑΡ κατά λιγότερο από 1 €/MWh, σε σχέση με την υφιστάμενη νομοθεσία, αλλά κάνουν εφικτή την ανάπτυξη των νέων φωτοβολταϊκών, που με τη σειρά τους οδηγούν σε μικρότερη συνολική επιβάρυνση των καταναλωτών: το άθροισμα της ΟΤΣ και του ΕΤΜΕΑΡ συγκρατείται στα 75 €/MWh το 2030, ενώ χωρίς τα νέα φωτοβολταϊκά εκτινάσσεται στα 81 €/MWh.
Προτάσεις
Με βάση αυτά τα δεδομένα ο ΣΕΦ προτείνει κατά ελάχιστο τα εξής:
- Εθνικό στόχο για το 2030: 6,5 GWp φωτοβολταϊκών (4 νέα GWp την περίοδο 2015-2030 εκ των οποίων 1 GWp θα καλυφθεί από εγκαταστάσεις στέγης μέσω του net metering).
- Άμεση εφαρμογή του net-metering για οικιακές και επαγγελματικές εγκαταστάσεις χωρίς περιορισμούς στην εγκατεστημένη ισχύ, ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί το μέτρο από τον εμπορικό και βιοτεχνικό τομέα που έχει και τα ισχυρότερα κίνητρα για αυτοπαραγωγή.
- Αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος που προβλέπει ότι από το 2015 η φωτοβολταϊκή παραγωγή θα απορροφάται με τιμή που ισούται με την Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) επί 1,1. Προτείνεται η τιμή πώλησης της παραγόμενης ενέργειας για τα μεγάλα φωτοβολταϊκά να παραμείνει και το 2015 στα επίπεδα του 2014, δηλαδή 90 €/MWh και στη συνέχεια, από το 2016 να υπάρχει ετήσια απομείωση 1,5%, εφόσον επιτυγχάνονται οι στόχοι. Με αυτόν τον τρόπο το 2030 η τιμή θα φτάσει τα 70 ευρώ ανά Μεγαβατώρα.
Σύμφωνα με τα στελέχη του Συνδέσμου, με μία τέτοια δέσμη αποφάσεων, πέραν της ωφέλειας που θα προκύψει για το σύστημα ηλεκτρισμού και την υλοποίηση των περιβαλλοντικών στόχων της χώρας, θα μπορέσουν να επιζήσουν κάποιες από τις εταιρίες του κλάδου, διασώζοντας μέρος τουλάχιστον από τις θέσεις εργασίας που χάνονται καθημερινά.
Επιπλέον μιλάμε για έναν κλάδο και μια τεχνολογία που ήδη συνεισφέρει τα μέγιστα στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού. Το 2014, η παραγόμενη από φωτοβολταϊκά ενέργεια στην Ελλάδα καλύπτει τις ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια 1,04 εκατομμυρίων νοικοκυριών, έχοντας εξαλείψει το ενδεχόμενο ενός μεσημεριανού black-out, ακόμη και σε περιόδους υψηλής ζήτησης και χαμηλής παραγωγής συμβατικών μονάδων.
Με τις προτεινόμενες πολιτικές, το 2020 θα καλύπτονται οι ανάγκες 1,8 εκατομμυρίων νοικοκυριών και το 2030 2,6 εκατομμυρίων, στόχος που διασφαλίζει, όχι μόνο καθαρότερη ενέργεια, αλλά και καλύτερο περιβάλλον, περισσότερη απασχόληση , διατηρήσιμη ανάπτυξη και ένα βιώσιμο μέλλον.
---------------
Διαβάστε τη σύνοψη της μελέτης: Σύνοψη Μελέτης του Συνδέσμου Εταιριών Φωτοβολταϊκών για την περίοδο 2015-2030
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου